Najważniejsze wydarzenie tegoroczne w klubowym kalendarzu już za nami! Ogromne podziękowania dla wszystkich, którzy przyjechali, było nas ponad 120 osób! To cudowne spotykać się z Wami w tak szerokim, międzypokoleniowym gronie.W tym roku, Barbórka Hawiarskiej Koliby odbyła się w ośrodku Pod Durbaszką. Większość osób przybyła już w piątek, z najrozmaitszych stron Polski, różnym szlakami, aby pierwszy wieczór spędzić na wspólnych śpiewach i rozmowach.

W trakcie wypadu na Wysoką.

Nasz sklepik z kolibowymi fantami! :D

Sobotni dzień był czasem wycieczek w kilku grupach na Wysoki Wierch lub Wysoką, oraz na oczekiwaniu na pozostałych.  W ten sposób, wieczorem w licznym gronie, odśpiewaliśmy wspólnie kolibowy hymn, otwierając oficjalną część wydarzenia. Po wspomnieniu i uczczeniu minutą ciszy Członków Klubu, którzy niestety już nigdy nie przybędą na naszą ziemską Barbórkę, nastąpił czas na prezentację podsumowującą ubiegły rok z życia Koliby.

Później przyszedł moment na tradycyjny „Kawał Prezesa” w wykonaniu Kuźwy i przyznawanie nowych blach wybranym Klubowiczom. W tym roku ten zaszczyt przypadł: Marcie Demianowskiej, Piotrowi Gałasiowi, Kasi Adamek, Pawłowi Pięcie i mnie – Radkowi Królowi. Blachę Koliby nosić będę z dumą, na pewno jej nie stracę, w końcu wbita aż do krwi!

Od lewej: Paweł, Radek, Marta, Piotr i Kasia.

Bo Blachę nowemu trzeba wbić! A tak na poważnie – moment niezapomniany. :)

Na zakończenie zaprezentowany został film autorstwa Kurczaka, po czym nastąpiła licytacja fantów kolibowych, zebranych na tą okazję – ręczniki, torby, poduszki i ceramika z logiem klubowym oraz przedmioty pokroju replik tabliczek szlaku, czy pluszowy (nie-szary) łoś, osiągały imponujące ceny. Gratulacje dla zwycięzców! Dalsza zabawa i śpiewy trwały do rana, w szczytowych momentach obejmując wszystkie piętra odtańczeniem poloneza.

Pluszowy Łoś z licytacji…

…i jego szczęśliwa zwyciężczyni!

W niedzielny poranek, po śniadaniu zebraliśmy się przed schroniskiem do wspólnego zdjęcia, po czym wszyscy zaczęli się rozjeżdżać z powrotem w swoje strony.

Czas wracać!

Jeszcze raz ogromne podziękowania dla wszystkich przybyłych i do zobaczenia pod koniec maja na Półmetku Barbórki, a jeszcze później na 55-leciu Klubu, ale to na razie ciii…

Więcej zdjęć pod linkiem tutaj.

ps. Zapraszamy na wigilię kolibową 19 grudnia w salce, wtedy też będą mieć miejsce wybory nowego zarządu. Cześć!

Seria jesiennych wyjazdów zakończona! Okres wypadów weekendowych, niektórych nawet wydłużonych do trzech dni, można uznać za zamknięte i na pewno udane. Ostatni z nich był tradycyjnym pieczeniem ciast w górach, który miał miejsce w miniony weekend. Tym razem naszym celem nie była typowa chatka studencka, a goprówka na Klimczoku w Beskidzie Śląskim.

Profesjonalny sprzęt w góry to podstawa!

Z jajkami, mąką, foremkami oraz… wałkami w plecakach ;-P wyruszyliśmy z Wapienicy w Bielsku, przez Błatnią na Klimczok. Trasa nienajdłuższa, gdyż dzień już krótki, a i niesiony bagaż nietypowy, na szczęście pogoda była wymarzona.

Przed samym szczytem Klimczoka dane nam było zobaczyć piękny zachód słońca, po czym zaczął się nieoficjalny wyścig do goprówki o zajęcie miejsc w kolejce do piekarnika.

Od tego momentu, całe popołudnie, wieczór i noc była czasem  tworzenia kolejnych wypieków, zarówno słodkich konkursowych, jak i tych niekwalifikujących się, lecz cieszących się chyba największym wzięciem. Niezliczona ilość pizz autorstwa Gienka dodawała energii wszystkim piekącym i niepiekącym.

Jury, które miało wyłonić zwycięskie ciasta, stanęło przed niełatwym zadaniem. Chyba właśnie z tego powodu, poza klasycznymi konkurencjami jak smak, czy wygląd, sędziowie za zamkniętymi drzwiami poddali wypieki takim nietypowym próbom jak wytrzymałość na zginanie oraz trwałość po lądowaniu do góry nogami. W ten sposób zostały wyznaczone nie tylko trzy miejsca na podium, lecz wszystkie po kolei, opatrzone barwnymi wnioskami wyciągniętymi z każdej kategorii.

Jury i ich historie ;)

Cukierniczy dorobek Koliby

Finalnie miejsca na podium rysowały się następująco:

I miejsce – Kolibowa Justyna Faustyny i Radka

II miejsce – Gruzińskie Chaczapuri Bartka

III miejsce – Wyczekiwane Asi

ps. tytuły ciast także są autorstwa jury

Zwycięskie ciasto

Kolejnego dnia, po śniadaniu z resztek pozostałych ciast, wyruszyliśmy w zbocza Trzech Kopcy, gdzie w planach mieliśmy eksplorację jaskini.

…i na co komu było jeść tyle ciast wczoraj??? :-/

Po spędzeniu pod ziemią ponad godziny, ludziom czekającym na powierzchni ukazaliśmy cali w błocie, za to z uśmiechami od ucha do ucha, które nie schodziły nikomu z twarzy, aż do końca trasy.  Trzecia najdłuższa jaskinia w polskich Karpatach została przez nas zwiedzona tylko w części, ale na tyle zainteresowała, że pewno musimy tam jeszcze wrócić!

Teraz weekend przerwy wyjazdowej, ale potem widzimy z wszystkimi na Barbórce, już za dwa tygodnie!

Heeej!

III Wyjazd Otwarty był w tym roku wyjątkowy. Z okazji mijających obchodów stulecia powstania naszej uczelni – Akademii Górniczo – Hutniczej, postanowiliśmy zorganizować wyjazd jedyny w swoim rodzaju. Plan na pierwszy dzień zakładał, że 4 zespoły przejdą pieszo łącznie 100 km na różnych trasach, gdzie każdy kilometr miał oznaczać jeden rok funkcjonowania naszej Alma Mater.

Plakat wyjazdu z zaznaczonymi trasami składającymi się na jubileuszowe 100 km.

Każdy z zespołów zaczynał z innej miejscowości, przemierzając w ciągu dnia różnej długości trasy i kończył na wspólnej mecie w chacie na Straconej Polanie, w masywie Babiej Góry. Dodatkowo, przez cały dzień powstawały na żywo relacje na nasz fanpage na Facebooku, a ich kompletny zapis z pierwszego dnia, a także częściowo z drugiego, można zobaczyć poniżej:

Pierwsza ekipa na najdłuższą trasę ruszyła z Jordanowa, około godzinę później ruszyli ludzie ze Skawicy oraz z Lachowic, a najpóźniej z Korbielowa, dokąd dojazd zajął najwięcej czasu. Niestety, pogoda od początku dawała się wszystkim we znaki, przez znaczny czas padał deszcz, widoczność była ograniczona, natomiast błota nie brakowało. ;P

W drodze z Korbielowa.

Solidne schronienie przed deszczem. ;)

Jednak na kilka ostatnich godzin przed zachodem, pogoda nieznacznie się poprawiła i każdy z zespołów wreszcie ujrzał otaczające ich szczyty.

Hala Kamińskiego na trasie z Lachowic. W tym miejscu będziemy też dwa dni później…

W drodze ze Skawicy.

Pierwsi do chaty doszli ludzie ze Skawicy i Lachowic, spotykając się na ostatnim podejściu. Po nich doszła grupa z Jordanowa, a na końcu ekipa z Korbielowa, zamykając wspólny dystans dnia na 100 kilometrach!

Wspólne granie, śpiewanie… i suszenie mokrych ciuchów. ;)

W ciepłej chacie o cudownym klimacie można było wysuszyć przemoczone ubrania i w znakomitych nastrojach oddać się świętowaniu sukcesu wspólnego przedsięwzięcia.

Poranny deszcz przed chatą. Wspaniale!

Kolejnego dnia obudził nas dźwięk uderzającego o dach deszczu. Pogoda nie napawała optymizmem zwłaszcza, że już poprzedni dzień przyprawił niektórym przeziębienie i utratę głosu. Jednak zaplanowany kolejny nocleg w szałasie na Mędralowej kusił na tyle mocno, aby zebrać grupę chętnych śmiałków do powrotu w wyższe partie gór.

Nadzieja na napotkanie tam opadów śniegu w miejsce obecnego deszczu nie okazała się płonna i już na Markowych Szczawinach warunki były zimowe. Dalsza trasa w gęstych opadach śniegu prowadziła na Małą Babią, a z niej prosto na Mędralową, by już po zmroku zameldować się w szałasie.

Na Małej Babiej .

Pomimo temperatury znacznie niższej niż noc wcześniej, wieczór upłynął na śpiewach przy gitarze, tańcu i oczywiście ciągłym dokładaniu do pieca. Tej nocy usłyszeć z naszej koliby można było nawet pieśni patriotyczne, wszakże właśnie rozpoczynało się Święto Niepodległości.

O tu marzliśmy spaliśmy.

Po, z lekka mówiąc, chłodnej nocy w niezbyt szczelnym szałasie, rano obudziła nas mgła, którą zaraz rozwiał wiatr, odsłaniając piękne słońce oraz tworząc niesamowite spektakle chmur na niebie W takich okolicznościach przyrody zakończył się wyjazd, który na pewno już się nie powtórzy.

I znowu Hala Kamińskiego, tym razem dwa dni później . ;P

ps. Do zobaczenia już za niecałe dwa tygodnie na Pieczeniu! (link do wydarzenia)

pps. Przypominamy o trwającej wciąż rejestracji do tegorocznej Barbórki na Durbaszce! Tylko rejestracja do 19 listopada gwarantuje sobotni posiłek! (link do formularza)

Głosowanie na zdjęcia do kalendarza na kolejny rok już się zakończyło, dziękujemy wszystkim za oddawanie licznych głosów! Rywalizacja była do końca zacięta, a wyniki prezentują się ostatecznie tak:

Łukasz Mitka – Sigöldufoss – Islandia, 23 głosy

Radek Król – Nad rzeką Moračą – Czarnogóra, 22 głosy

Grzegorz Kwaśniewski – Szwajcaria – przełęcz Furka, 20 głosów

Radek Król – Nocleg w Górach Przeklętych – Albania, 18 głosów

Radek Król – Czarnohora – Ukraina, 17 głosów

Grzegorz Kwaśniewski – Jammu i Kashmir – widok na Kang Yatse,         16 głosów

Krzysztof Teresiak – Zima w Tyrolu, 15 głosów

Wojciech Geisler – Wieża widokowa na Lubaniu widziana z Turbacza,    15 głosów

Radek Król – Mirdita – Albania, 14 głosów

Radek Król – Kończysta – Tatry, 13 głosów

Grzegorz Kwaśniewski – Wietnam – delta Mekongu, 13 głosów

Rafał Kulpa – Jaworzyna Krynicka o wschodzie, 12 głosów

Wszystkie zamieszczone powyżej zdjęcia trafią do kalendarza kolibowego, który będzie dostępny na Barbórce Hawiarskiej Koliby (link do rejestracji)

Zgodnie z obietnicą, wszystkie nadesłane zdjęcia konkursowe, podzielone na autorów, można zobaczyć pod linkiem: Wszystkie zdjęcia

Dwa z trzech Wyjazdów Otwartych, w bieżącym roku akademickim już za nami, a ostatni, trzeci, odbędzie się już w nadchodzący weekend. Będzie to wyjątkowy wyjazd o unikalnej formie, gdyż chcemy uczcić stulecie naszej uczelni, przemierzając 100km jako klub, jednego dnia! Zapraszamy wszystkich do uczestnictwa oraz obserwowania na bieżąco nasz profil na Facebooku, więcej szczegółów na wydarzeniu: Wyjazd 100-letni – III Wyjazd Otwarty

Wracając do wyjazdów minionych; pierwszy z nich, spędziliśmy w Beskidzie Śląskim, korzystając z trzech dni wolnych na uczelni. Po pierwszym dniu spędzonym na trasie w masywie Baraniej Góry, nocowaliśmy w przepięknie położonym szałasie pasterskim na Hali Baraniej. Aura była godna określenia „złotej polskiej jesieni”, góry mieniły się wszelkimi kolorami, tracąc liście w trakcie nocnego halnego.

W czasie tak wietrznej nocy, te ściany były dla nas nie lada wybawieniem.

Kolejnego dnia, na Skrzycznem, połączyliśmy się z resztą koliby, schodząc na nocleg do domku w dolinie Malinowa. Wieczór zgromadził zacną ilość kolibantów, wypełniając ściany domu śpiewem i muzyką.

Schodząc do Malinowa

Ostatni dzień część ludzi spędziła eksplorując Jaskinię Malinowską, inni zaś przez Beskid Węgierski zdobyli Klimczok, kończąc ten jakże słoneczny wypad w Bystrej.

Tydzień później, w nieco mniejszym gronie ruszyliśmy w Beskid Mały. Pogoda ponownie dopisała, kusząc widokami i ciepłem na każdej polanie, jak ta na zdjęciu, położona na Potrójnej.

Trasa do Chatki „Limba”, w której mieliśmy nocleg prowadziła przez rozległe buczyny, w których zdecydowanie było już czuć beskidzką jesień, spadające liście i ich szelest przy każdym kroku towarzyszył nam aż do końca marszu.

Tyyyle liści było! ;)

Kolejnego ranka, po dłuższej niż zwykle nocy z powodu zmiany czasu, zeszliśmy przez Kiczorę do Porąbki, w towarzystwie licznych szybowców z pobliskiej szkoły szybowcowej na stokach Żaru. W ten sposób zakończył się Drugi Wyjazd Otwarty, teraz czas pakować plecak by jutro znowu jechać w góry!

Do zobaczenia!